Als vader heb je een belangrijke taak in het leven, namelijk je kinderen beschermen en zorgen dat ze zich te allen tijde veilig voelen. Maar wat nu als blijkt dat het systeem waarop je zelf vertrouwt, niets voor jou doet?
Het tragische verhaal van Philip Herron is hartverscheurend. Het toont echter ook aan wat er gebeuren kan met iemand die aan zijn lot wordt overgelaten met schulden, angst en totale radiostilte van mensen die juist zouden moeten helpen.
Geen geld meer
Phillip Herron uit het Britse Durham werkte in een fabriek toen hij zijn baan verloor. De alleenstaande vader van drie kinderen moest vervolgens weken wachten op zijn eerste Universal Credit-uitkering.
Net zoals vele anderen, had hij grote moeite om rond te komen. Herron had enorme schulden toen hij eindelijk durfde de uitkering aan te vragen. Hij schaamde zich en had zijn familie niet verteld hoe slecht het financieel ging.
Herron was werkloos en had geen geld meer om zijn kinderen kleding en eten te geven. Hij kon de huur niet meer betalen en had een schuld opgebouwd van 25.000 pond. Deze kwamen voornamelijk doordat hij zogeheten 'flitskredieten' had aangevraagd.
Hiermee kon hij snel geld lenen, maar wel tegen verwoestende rentetarieven van soms wel duizend (!) procent.
De druppel
Net als heel veel anderen zocht hij hulp bij het Britse Universal Credit-systeem. Wat hij kreeg was stilte, vertraging en steeds meer schulden.
Universal Credit, in 2013 door de Britse regering ingevoerd, werd aangeprezen als een gestroomlijnd uitkeringssysteem. De werkelijkheid is anders. Mensen die de uitkering aanvragen, moeten minimaal 5 weken wachten voor ze geld ontvangen.
Als je geen geld hebt is dat een hele lange periode. In het geval van Herron zelfs met dodelijke afloop.
Herrons moeder Sheena:
''Als mensen om hulp vragen zijn ze al wanhopig. Ze zo lang laten wachten is gevaarlijk'', zo zegt ze tegen
Mirror.
Ze vervolgt: ''Er was geen reden waarom het zo lang moet duren. Philip had al problemen, maar ik denk dat dit de druppel was.''
Hartverscheurend
Enkele uren voordat Philip zijn eigen leven nam, plaatste hij een hartverscheurende foto van zichzelf in tranen vanuit zijn auto. Op dat moment had hij nog maar zes pond op zijn bankrekening. Hij schreef ook een afscheidsbriefje.
Zijn moeder Sheena Derbyshire had het niet zien aankomen. ''We hadden geen idee hoe erg het was. In zijn brief schreef hij dat de familie beter af zou zijn zonder hem. Dat brak mijn hart.''
Pas na het overlijden ontdekte zijn moeder de waarheid. Ze vond uit dat Philips schulden torenhoog waren. Zelfs zijn woning zou binnenkort moeten worden geveild en Sheena vond een uitzettingsbevel tussen het papierwerk.
Ook stuitte zijn moeder op spraakberichten. ''Het was het meest hartverscheurende wat ik ooit heb gedaan om deze te beluisteren.''
Praat erover
Sheena is van mening dat door erover te praten, andere mensen die in soortgelijke situaties hopelijk geholpen kunnen worden.
''Je gaat niet zomaar op een dag naar buiten om een einde aan je leven te maken. Dat bouwt zich op. Dus alsjeblieft. Praat met iemand. Laat geen ander gezin dit meemaken. Als je niet familie of vrienden kunt praten, zijn er mensen zoals Samaritans.''
Een woordvoerder van het Britse ministerie van Werk en Pensioen reageerde op de tragedie maar er kwam niet meer uit dan: ''Onze gedachten gaan uit naar de familie van de heer Herron.''
Geen uitzondering
Wat de zaak nog triester maakt, is dat het verhaal van Philip geen uitzondering is. Volgens
WSWS.org is zijn dood een van de vele die gelinkt worden aan de wachttijd van het Britse Universal Credit-systeem.
In 2019 werd Stephen Smith, een chronisch zieke man die
slechts 38 kilo woog, 'geschikt voor werk' verklaard. Kort daarna overleed hij.
In datzelfde jaar sprong Joy Worrall, een 81-jarige vrouw, in een steengroeve nadat haar uitkering was bevroren. Op dat moment had ze nog minder dan zes pond op haar bankrekening.
Sheena is haar zoon Philip kwijt en doet een smeekbede aan de Britse autoriteiten die hard binnenkomt: ''Als dit niet verandert, zal hij niet de laatste zijn.''