De 42-jarige Emma, moeder van twee kinderen van 14 en 15, is van plan om zichzelf binnenkort uit te hongeren tot ze overlijd. Ze werd twee jaar geleden gediagnostiseerd met de spierziekte ALS en wil niet dat haar kinderen haar uiteindelijk zien stikken.
Een bijzondere moeder heeft nog maar enkele weken te leven. Emma Bray heeft het hartverscheurende besluit genomen deze zomer naar een hospice te verhuizen, zodra haar dochter examen heeft gedaan.
Daar zal ze vrijwillig stoppen met eten en drinken, zodat ze komt te overlijden. Emma neemt dit besluit naar eigen zeggen om haar kinderen te beschermen.
In een exclusief interview met Mirror vertelt ze dat de ziekte inmiddels zo vergevorderd is dat ze haar kinderen niet eens meer kan troosten met knuffels waar ze zo naar verlangen.
Emma heeft inmiddels een 'bucketlist-vakantie' gemaakt naar de Malediven en heeft een laatste feest om haar leven te vieren achter de rug.
In plaats van haar kinderen getuige te laten zijn van het feit dat ze uiteindelijk zal stikken, kiest ze voor een rustige en vredige dood. Ze heeft haar uitvaart al gepland en heeft zelfs de tekst al voorbereid die op haar uitvaart voorgelezen moet worden.
''Ik voel nu dat ik op het punt ben gekomen waarop mijn kwaliteit van leven ernstig is aangetast. Ik kan geen van mijn ledematen meer gebruiken.''
''Mijn spraak is sterk aangetast, ik heb moeite met eten en het wordt steeds moeilijker om te ademen. Alleen in bed voel ik me nog enigszins comfortabel en sociale bezoekjes zijn uitputtend.''
''Ik krijg meerdere keren per dag zorg, kan 's nachts niet meer alleen gelaten worden en ben niet meer in staat om de meest basale handelingen uit te voeren.''
''Ik kan geen jeuk krabben, mijn bril rechtzetten, of een laken verschuiven als ik het te warm of te koud heb. Ik voel dat ik het wezenlijke van mezelf aan het verliezen ben. Ik word nog steeds intens geliefd, maar ik kan niet meer mezelf zijn – en ik zie dat verdriet in ieders gezicht.''
“Deze hele reis is meedogenloos geweest, maar ik heb nog steeds ouder kunnen zijn. Zelfs dat gaat nu niet meer. Deze ziekte neemt alles weg.''
''Het laatste stukje ouderschap dat ik nog kan doen, is het lijden en de trauma's die ze zullen moeten meemaken zoveel mogelijk beperken. Ik heb mezelf beloofd te wachten tot mijn dochter haar examen heeft gedaan.''
''Deze zomer zal ik vrijwillig stoppen met eten en drinken wanneer ik me er klaar voor voel. Ik zal door een hospice gesteund worden. Zij zullen me de laatste levenszorg toedienen.''
